Kolezanka ma dziecko chore (4 latka) i kupe wiesi z roznych stron, jedni mowia ze to do wyleczenia inni, ze calkowicie nie!!!! No, to czekam, a noz widelec tutaj czegos sie dowiem!/pozdrawiam. So, 15-02-2003 Forum: Kraków - AUTYZM!!!!!
Zapytałam je bezpośrednio, czy "widziały autyzm" u Calluma. Pamiętam, jak obie spojrzały po sobie, a później znowu na mnie i potrząsnęły głowami. W drodze do samochodu Sean doznał uczucia ulgi. Wiedział, że są jakieś opóźnienia, ale dwie kobiety, które uznawał za ekspertki, powiedziały mu, że to raczej nie autyzm.
Autyzm u dziewczynek – objawy. Zaburzenia ze spektrum autyzmu objawiają się zazwyczaj poprzez problemy w relacjach międzyludzkich, problemy z komunikacją i mową oraz sztywne zachowania i zainteresowania. Dzieci autystyczne mogą więc unikać kontaktu fizycznego, nie potrafić wyrażać emocji
Fast Money. Witam, jestem mamą dwuletniego chłopca (2lata i 2 miesiące), chciałam opisać naszą sytuację i zapytać czy to może są objawy autyzmu czy nie. Przeczytałam już mnóstwo opisów, teorii i opinii i troszkę mnie to zaniepokoiło. A więc, Kuba nie mówi, to jest najważniejsze, wydaje z siebie mnóstwo odgłosów, na samochód mówi brum brum, a zamiast mama mówi "maa" i tyle. Czasem zdarzy mu się powiedzieć "nie". Jeżeli coś chce, ciągnie mnie w dane miejsce i muszę się domyślać. Jeżeli mu mówię, że "nie wolno" przeważnie słucha, chyba że jest bardzo uparty to wtedy nie chcę usłuchać, ale to chyba akurat normalne. Gdy czytamy książeczkę sam sobie przewraca strony i ogląda obrazki, ale jak się go pytam gdzie jest np. pies, to nie pokaże, tylko po prostu ogląda. Ogólnie bardzo lubi książeczki, potrafi sam siedzieć i oglądać je przez około 10 minut. zauważyłam też, że jak je sobie czyta to pokazuje tam paluszkami, ale jak go spytam to nic. Mamy taką jedną książeczkę w której przychodzi żuk i puka w okno, i gdy tylko powiem "puk puk puk" Kuba puka w okno w książeczce, nie wcześniej nie później tylko czeka aż powiem "puk". Bardzo dużo bawi się sam, idzie do bawialni bierze klocki lub samochody i dziecka nie ma... Chodzę z nim do centrum dziecięcego, gdzie może pobawić się z innymi dziećmi, w zasadzie byliśmy tam dopiero dwa razy, za pierwszym razem trafiliśmy na porę lunchu Kuba był po śniadaniu to nie jadł, poszedł oglądać zabawki, za drugim razem była masa dzieci około 15 i Kuba trzymał się z boku. Znalazł sobie zabawkę, potem wymienił na inną i później na jeszcze inną, ale z dziećmi się nie bawił, jest tam także takie specjalne pomieszczenie "soft room" i tam dzieciaki biegają skaczą wspinają się i szaleją no więc Kuba szaleje razem z innymi i strasznie się cieszy. Na tych zajęciach był dopiero dwa razy. Gdy sadzam go przy stoliku i próbuję go uczyć mówić "a o mama auto tata nie tak" to siedzi dość nawet grzecznie, ale nie powtarza nawet nie stara się. Bije sobie brawo i kiwa głową nie-nie. siedzi i patrzy na mnie ze zdziwieniem. a gdy tylko pada hasło "odkurzanie" lub "kąpiel" Kuba jest pierwszy w kolejności! Uwielbia się przytulać! Jeden wielki przytulak. Rano gdy wstaję, idę do niego do sypialni siedzimy na łóżku i się musi wyprzytulać około 2-4 minut, potem idziemy do zabawek. Niektóre pokarmy je, bądź stara się jeść sam. Kubuś ma młodszą siostrę i można powiedzieć, że ją ignoruje. Czasem jej da buzi jak go poprosimy. Ja wiem, że dwa latka to jeszcze mało, ale najbardziej się martwię, o to, że nic nie mówi. Proszę mi poradzić czy jest się czy martwić i czy może już wybrać się do specjalisty? Dodam, że mieszkamy w UK, ale w domu posługujemy się wyłącznie językiem polskim, tylko w tym centrum dziecięcym po angielsku. Może przez to, że dziecko słyszy dwa języki ma problem... Już sama nie wiem proszę o radę. Ogólnie najbardziej się obawiam tej ignorancji z jego strony, chyba że usłyszy coś co mu pasuje, to wtedy reaguje od razu... Lubi bajki, zabawę w chowanego, ślicznie kopie i rzuca piłkę, a w wannie szaleje, wyrzuca takie plastikowe piłeczki i patrzy na mnie czy je wrzucę, a przy tym tak bardzo się śmieje gdy się do niego uśmiecham. On przeważnie oddaje uśmiech. tak samo gdy się czyms bawi, a powiem tylko idzie rak... albo "sssss" że niby wąż, to od razu się śmieje i zaczyna uciekać i patrzy na mnie czy go złapię. Jak dzwoni telefon to go bierze i przystawia do ucha... proszę o poradę. Dziękuje. Dodam też, że nie zawsze on reaguje na swoje imię zwłaszcza jak się bawi... czasem myślę, że mnie słyszy jak go wołam, ale on nie chce po prostu bo roni taki gest jakby tupniecie czy cos i male "buczenie" takie króciutkie, albo jak go pytam po tysiac razy "popatrz na mnie' to czasem zaczyna płakać... i tak patrzy na mnie smutny, ja nigdy wcześniej nie robiłam z nim czegoś takiego, jak sadzanie przy stoliku i mówienie do niego... Tylko tyle co podczas zabawy... aha i nie reaguje on złością na nowe rzeczy, wręcz przeciwnie kiedyś rozłożyliśmy sofę u niego w bawialni, to szalał po niej i było go trudno zabrać. Dzisiaj powiesiliśmy mu obrazki zwierząt na ścianie (będziemy go próbować uczyć odglosow albo żeby pokazal palcem, bo tez nie chce za bardzo) to się cieszył i co chwila na nie patrzył ale jak chciałam mu pokazać jak robi kot czy pies to rozlewał mi się w rekach i nie chciał... o i dzisiaj nauczył się robić "idzie rak" a pokazałam mu raptem dwa razy. Pytanie przesłała Pani Patrycja Droga Pani Patrycjo, w dniu 2 lutego odpowiedziałam Pani na forum Powtarzam tę odpowiedź: Jestem bardzo zaniepokojona opisem zachowania Synka. Wiele zachowań wskazuje na spektrum autyzmu. Proszę zapoznać się z moją książką "Wczesna diagnoza i terapia autyzmu", a przede wszystkim rozpocząć natychmiastowe ćwiczenia. 1. Program słuchowy "Słucham i uczę się mówić" - "Samogłoski i wykrzyknienia", "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze" - Kuba na razie nie ma wspólnego pola uwagi z dorosłym, a fakt ten uniemożliwia mu uczenie się języka w sposób naturalny. Na razie proszę zaniechać zabaw z dziećmi. Terapie funkcji społecznych rozpoczynamy od diady i od domu!!! Jeśli Pani przyjedzie na Święta Wielkanocne do Polski radzę spotkać się z którymś terapeutą ze Szkoły Krakowskiej (terapeuci i miasta, w których mają gabinety - na stronie Wiele matek mieszkających w UK przyjeżdża na konsultację, otrzymują program i realizują go w domu. Kuba jest mały i jeszcze można odwrócić złe zrządzenia losu. Proszę pamiętać o całkowitym zakazie oglądania telewizji (nawet polskiej), korzystania z komputera, a także WSZYSTKICH ZABAWEK DŹWIĘKOWYCH. Gorąco namawiam do natychmiastowego rozpoczęcia terapii. Dzieci, które rozpoczęły terapię w drugim roku życia chodzą potem do masowych szkół i tylko my pamiętamy o ich wcześniejszych kłopotach. Jednak musi Pani mieć świadomość, że dziecko, które nie mówi do końca drugiego roku życia INACZEJ rozwija swoje myślenie (głównie obrazowe) i przeżywa głęboką traumę z powodu braku komunikacji językowej, która jest właściwa każdemu człowiekowi. Serdecznie pozdrawiam Jagoda Cieszyńska
2 ewik3 Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 14-04-2012 01:04. Posty: 2 Kochana, mój 7 letni Fabian jest dzieckiem autystycznym. Lekarze zdiagnozowali go wieku 3 lat. Nie mówił, nie wskazywał, nie reagował na nas na swoje imię, krótko mówiąc miał prawie wszystkie cechy autyzmu. Teraz pójdzie od września do 1 klasy, normalnej w normalnej szkole u nas na wsi. Postarałam się tylko, żeby miał nauczyciela wspomagającego (oligofrenopedagoga). Wypiszę Ci w punktach jak mniej więcej go z tej choroby wyprowadziłam: 3 do 4 rok życia 1. Wizyty u psychiatry, psychologa, dobrego neurologa. 2. Neurolog skierował nas na badania do Centrum zdrowia dziecka i matki na Ligocie w Katowicach (polecam dr Surmacz, pracuje w przychodni w Ligocie i w albo dr Pietruszewskiego, pracuje na oddziale neurologicznym w Ligocie i przyjmuje pryw. w 3. Zapisałam go do Oddziału SPECJALNEGO w przedszkolu integracyjnym w Lędzinach tam jest oddział dla dzieci autystycznych. 4. Zaczęłam mu podawać IQ po 3 kapsułki 2 razy dziennie. - po 2 miesiącach od zażywania zaczął wydawać dźwięki, po ok 5 mies powiedział kukuryku - sukces. 5. Chodziłam na wizyty do Poradni Psychologiczo-pedagogicznej do psychologa i logopedy. Ponadto tam uzyskałam orzeczenie o kształceniu specjalnym i opinię o wczesnym wspomaganiu rozwoju (potrzebne do przyjęcia do przedszkola i na inne terapie) 6. W przedszkolu miał terapię SI, montessori, dogoterapię,logopedę, zajęcia pedagogiczne i surdopedagoga, w sali doświadczeń świata oraz cały czas pod opieką oligofrenopedagoga i pomocy pedagoga (na max 5 dzieci). To poniżej działo się w wieku 4 do 5 roku życia. wiosnę dostaje w prezencie małego kotka i ma się nim opiekować. Już dużo rozumie i jak kotek zrobi kupkę pomaga mi nawet czyścić kuwetę, nalewa mleczka, czyści miseczk, dba o kotka i bawi się z nim. Moje zadowolenie bo to miało swój cel - latem urodził mu się braciszek, tym sposobem przygotowałam go do opieki nad nim i do tego, że teraz ja będę miała mniej czasu dla Fabiana, bo muszę się zająć Dzidziusiem. 8. Po narodzinach Witka Fabiankowi tak jakby otworzyły się oczy - zaczął bardzo dużo rozumieć. Zaczyna wydawać odgłosy dźwiękonaśladowcze, przyporządkowuje je do określonych zwierząt, rzeczy itp. Poza tym uzyskał trochę swobody, bo nie zawsze go miałam na oku. Stał się samodzielny. Zaczął się ubierać, rozbierać itp. 9. Nadal przedszkole dochodzi psycholog na codzień, hipoterapia. 10. Dalej podaję IQ - poprawa koncentracji 11. Na wiosnę 2,5 miesiąca intensywnej terapii biofeedback w prywatnej klinice - po 3 razy w tygodniu - Fabian po kilku seansach zaczyna wymawiać pojedyncze słowa adekwatne do sytuacji - Popłakałam się w klinice. Po zakończeniu terapii było już bardzo dużo słów, ale jeszcze brak zdań, nawet prostych. 5 do 6 roku życia. 12. W przedszkolu przechodzi do grupy integracyjnej: 20 dzieci w tym 5 niepełnosprawnych, 2 Panie wych oligofrenopedagożki - super sprawa. 13. Od września zaczynamy terapię Johannsena w Centrum słuchu i mowy w katowicach Ma trwać cały rok. Oczywiście prywatnie. 14. Od października, czyli po miesiącu w grupie integracyjnej i po miesiącu terapii Johansena zaczyna mówić zdaniami i zaczyna samodzielnie rysować - nie przespałam nocy z radości, bo stało się to prawie z dnia na dzień. 15. Od sierpnia wywalczyłam biofeedback w naszej poradni psych-pedagog. 1 raz w tygodniu i trwa ona do dnia disiejszego. 16. W listopadzie urodził się mu 2 braciszek. Luz totalny. Teraz może grać na komputerze i zajmuje się już swoimi sprawami. 17. W czerwcu Fabian już jako 6 sześciolatek dostał opinię klasyfikacyjną do szkoły - czyli mógł już iść do 1 klasy tym wcześniejszym trybem, ale jeszcze go zostawiłam w przedszkoluna ten rok, bo jednak emocjonalnie nie jest do końca ok. Dodam, że wystąpił w 2 przedstawieniach w przedszkolu, jasełka i zakończenie roku - na zakończeniu nawet mówił wierszyk. 6 do 7 roku życia. 18. od września normalna grupa w przedszkolu - były trochę problemy z adaptacją, ale się okazało, że Panie nie wprowadziły grupy w chorobę Fabiana i dzieci się od niego odsuwały, po 2 pogadankach z dziećmi jest wszystko ok. 19. Koniec Johansena, biofeedback cały czas. 20. W przedszkolu wszystkie terapie jak dawniej. Rozwiązuje wszystkie zadania jak reszta dzieci. Ma problemy z odpowiedziami ustnymi. Jednak to przetwarzanie jest opóźnione. Ale na codzień gada jak najęty. Gębusia mu się nie zamyka. 21. Od września chodzimy na religię grupową do nas do parafii, bo za 2 tyg przystępuje do komunii (u nas jest wczesna komunia św.). Zdał już prawie wszystko do komunii. To znaczy, że już potrafi się uczyć i zapamiętywać jak normalne dziecko. Wymawia ładnie zdania, nie ma już problemów z odmianą wyrazów. Jak go poprawiamy to spokojnie powtarza. Jest trochę nerwowy - ale mam nadzieję, że w miarę dojrzewania się uspokoi. Oczywiście na początku postarałam się o orzeczenie o niepełnosprawności - z orzeczeniem do GOPSU albo MOPSu o zasiłek pielęgnacyjny i o specjalne usługi opiekuńcze (mnie się udało zdobyć fizjoterapeutę, który dojeżdża do nas do domu 2 razy w tyg od 2 lat). Teraz jeśli dziecko dojeżdża do przedszkola poza swoją gminą przysługuje zwrot kosztow dojazdu (pytaj w urzędzie gminy lub miasta w edukacji). Aha, w wakacje jeździł 2 razy w tyg do ośrodka Caritasu na zajęcia popołudniowe, po to, żeby nie nabrał złych nawyków w domu przez wakacje. Tyle zapamiętałam. Mam nadzieję, że Ci to pomoże. Bo ja działałam na ślepo i sama szukałam terapii. Niestety żaden lekarz nie powie co teraz robić. Na szczęście miałam też fajną panią psych w poradni PP, która podpowiedziała mi o przedszkolu i o terapii johansena i o IQ. Pozdrawiam
Autyzm należy do całościowych zaburzeń rozwoju, którego pierwsze objawy pojawiają się zazwyczaj w pierwszych trzech latach życia dziecka. To skutek zaburzeń neurologicznych, które zakłócają prawidłową pracę mózgu. Jak podają statystyki, na autyzm choruje jedna na 500 osób, przy czym cztery razy częściej są to chłopcy niż dziewczynki. Zobacz film: "Diagnozowanie autyzmu" spis treści 1. Objawy zaburzeń autystycznych 2. Mniej specyficzne objawy autyzmu 1. Objawy zaburzeń autystycznych Pierwsze niepokojące sygnały w zachowaniu dziecka zgłaszają rodzice, którzy zauważają, że maluch "odstaje” od rówieśników, przejawia "dziwne zachowania”. Symptomy autyzmu można zaobserwować już w okresie niemowlęcym. Najczęściej rodzice deklarują, że w okolicach 2. roku życia dziecko przestaje mówić, unika kontaktów z ludźmi i nie chce bawić się z rówieśnikami, chociaż wcześniej rozwijało się całkiem normalnie. Regresja rozwoju malucha pojawia się w co trzecim przypadku zachorowania na autyzm. Poziom intelektualny ma doniosłe znaczenie w przebiegu choroby i w dalszych rokowaniach. Zdarzają się przypadki, kiedy dzieci z autyzmem wykazują głęboki niedorozwój umysłowy, ale są też takie, które przejawiają zaburzenia tylko w niektórych sferach, w pozostałych rozwój plasuje się w normie, a w niektórych nawet ma poziom ponadprzeciętny. Występują przypadki z tzw. zespołem sawanta, kiedy dziecko autystyczne prezentuje niewiarygodne zdolności w wąskiej dziedzinie, np. ma imponującą pamięć mechaniczną, niebywałe zdolności muzyczne albo biegle liczy niewyobrażalne ciągi liczb. Zobacz też: Autystyczny 9-latek przepięknie śpiewa. Co za talent! Obecnie nie ma leku, który umożliwiałby całkowite wyleczenie autyzmu, ale osoby chore, sprawne intelektualnie i mówiące są w stanie prowadzić samodzielne życie. Autyzm może objawiać się w różny sposób u różnych osób. Dwoje dzieci z diagnozą autyzmu może prezentować zupełnie inny zestaw zachowań. Zaburzenia ze spektrum autyzmu pojawiają się zawsze w trzech sferach. Są to: zaburzenia relacji społecznych – brak zainteresowania innymi ludźmi, niezdolność inicjowania rozmowy czy włączania innych do zabawy, brak empatii, nieodpowiedni dystans interpersonalny, brak współpracy z rówieśnikami, nieodwzajemnianie uczuć, brak uśmiechu, unikanie kontaktu wzrokowego, lęk, nieadekwatne zachowania pozawerbalne, np. mimika twarzy, pozy, dziwne grymasy, unikanie dotyku, samouszkodzenia, autoagresja, zaburzenia komunikacji – niezdolność opanowania mowy lub całkowity brak mowy, ograniczone rozumienie poleceń, brak reakcji na własne imię, nieprawidłowe użycie składni i fonologii, stereotypie słowne, śpiewny głos, dziwaczne słownictwo, zmiany znaczenia słów, zaburzenia komunikacji pozasłownej, nierozumienie „tak” i „nie”, aluzji słownych, metafor, sugestii, dosłowna interpretacja komunikatów, nadwrażliwość na dźwięki, stereotypowe wzorce zachowań – wąski zakres zainteresowań, ograniczona aktywność, sztywność, opór wobec jakichkolwiek zmian w otoczeniu, preferowanie niezmienności i rutyny, trwanie w bezużytecznych czynnościach, rozstawienie zabawek zamiast zabawy nimi, fascynacja przedmiotami, a nie ludźmi, powtarzające się manieryzmy ruchowe, np. kiwanie się, kręcenie się wokół własnej osi, bawienie się godzinami sznurkiem, kółkiem od samochodu, chodzenie na palcach, tiki, upośledzona zręczność manualna i ruchowa, trzepotanie rękami podczas podniecenia, przebieranie palcami, skręcanie włosów, lizanie dłoni, spadek napięcia mięśniowego, uderzanie głową itp. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy można to traktować jako pierwsze objawy autyzmu? - odpowiada mgr Hanna Markiewicz Pierwsze objawy autyzmu u 14-miesięcznego dziecka - odpowiada mgr Piotr Jan Antoniak Czy przedstawione objawy mogą wskazywać na autyzm? - odpowiada mgr Aurelia Grzmot-Bilska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Mniej specyficzne objawy autyzmu Zaburzenia autystyczne zawsze wpływają na kontakty społeczne, język i wzorce zachowań. Niestety, nawet niektórzy lekarze nie potrafią wyłapać pierwszych symptomów choroby, myląc autyzm z innymi zaburzeniami, jak np. upośledzeniem umysłowym. Spektrum autystycznemu często towarzyszą inne nieprawidłowości funkcjonowania organizmu, które mogą utrudniać rozpoznanie choroby. Należą do nich: zaburzenia trawienia – osoby chore na autyzm cierpią na biegunki lub/i długotrwałe zaparcia spowodowane uszkodzeniem śluzówki jelit i przerostem nieprawidłowej flory bakteryjnej. Zaleca się wówczas stosowanie diety pozbawionej glutenu i kazeiny, osłabienie odporności – osoby autystyczne są podatne na alergie i różnego rodzaju infekcje z powodu uszkodzenia systemu immunologicznego i nierównowagi limfocytów T, niedobór witamin i pierwiastków – osoby z autyzmem w wyniku problemów gastrycznych i skłonności do ograniczania jadłospisu do kilku potraw wykazują niedobory witamin C, B6, B12, A, E oraz pierwiastków – magnezu, selenu, cynku i chromu, zatrucia metalami ciężkimi – osoby z autyzmem mają osłabioną zdolność detoksykacji (odtrucia), dlatego mogą łatwo zatruć się metalami ciężkimi, szczególnie rtęcią, co skutkuje zaburzeniami pracy OUN, dysfunkcją enzymów i białek strukturalnych, drętwieniem ciała, nieprawidłowościami w funkcjonowaniu neuroprzekaźników. Autyzm nadal pozostaje tajemniczą chorobą. Zazwyczaj każde dziecko ma inną historię choroby, dlatego należy indywidualnie podchodzić do każdego małego pacjenta, by zwiększyć efektywność leczenia i rehabilitacji. polecamy
autyzm u 4 latka forum
